Levensboek individueel deel 2

Om in te schatten wat het voor jou en jouw gezinsleden betekent om een kind met een achterstand in de ontwikkeling op te nemen, zijn hierna een aantal (realistische) beschrijvingen opgenomen. Beantwoord voor minimaal 3 kinderen de vragen. Als de genoemde leeftijd niet past bij jouw gezinssituatie, kan je de leeftijd aanpassen.

Daan (5 jaar)

Reden voor pleegzorgplaatsing is lichamelijke verwaarlozing. De moeder van Daan is 21 jaar. Ze heeft vanaf de geboorte van Daan al moeite met de opvoeding gehad. Zelf stond ze onder de kinderbescherming. Ze is bevallen in een opvangtehuis voor ongehuwde moeders. Toen ze zwanger raakte hebben haar ouders haar voor de keuze gesteld: trouwen of we willen niets meer met je te maken hebben. Moeder verbrak toen het contact met haar ouders. Ze verbleef 2 jaar in het tehuis en is toen met haar kind zelfstandig gaan wonen. Ze heeft verschillende mannen gehad, is onevenwichtig. Zij werd als kind zelf verwaarloosd.
Gedrag: Daan woont nu 3 maanden in het pleeggezin. Hij is depressief, huilt veel en is moeilijk te troosten; zegt weinig; zit meestal in een hoek en zuigt op zijn duim; plast in bed; wijst toenadering af.

Annie (16 maanden)

Reden voor pleegzorgplaatsing is seksueel misbruik. Annie’s moeder ging vrij snel na de geboorte in de avondploeg aan het werk. Haar vader zorgde dan voor Annie.
Gedrag: Annie is sinds drie weken in het crisisopvanggezin. Zodra ze verschoond moet worden, zet ze het op een krijsen en houdt ze haar lichaam stijf. Op schoot wil ze niet. Het liefst zit ze in een hoekje op de bank. Ze eet alles zonder goed te kauwen. Ze slaapt redelijk in, maar wordt van ieder geluid wakker en bonkt dan met haar hoofd. Hierbij maakt ze een indringend monotoon geluid.

Filiz (13 jaar)

Reden voor pleegzorgplaatsing lichamelijke mishandeling (kneuzingen en brandwonden). Haar ouders zijn op jonge leeftijd in Nederland komen wonen. De moeder van Filiz heeft weinig contacten en spreekt niet goed Nederlands. De vader van Filiz is werkloos en zit daardoor in de put. Het gezin heeft financiële moeilijkheden. De moeder is ziekelijk.
Gedrag: Filiz woont nu twee maanden in het pleeggezin. Zij is met opzet ongehoorzaam; ze wil niet aangeraakt worden. Ze is bang voor trappen, badkuipen en vreemden; ze huivert als ze iemand met een brandende sigaret ziet.

Anton (11 jaar)

Reden voor pleegzorgplaatsing emotionele verwaarlozing. Hij heeft onvoldoende genegenheid en liefde gehad. Hierdoor is hij ver achter in zijn ontwikkeling. Antons moeder is verslaafd aan drank. Zijn vader zit in de gevangenis. Toen Anton 9 jaar was is hij in een tehuis geplaatst. Men vond eerst enige behandeling nodig, vooral omdat hij moest verwerken dat zijn ouders niet voor hem konden zorgen.
Gedrag: Anton woont nu 2 weken in het pleeggezin en hij heeft weinig zelfvertrouwen. Hij zegt vaak: “weet ik niet” en “kan ik niet”. Hij hangt erg aan pleegmoeder. Hij is normaal begaafd, maar kan nog niet goed lezen en doet op school een jaartje over. Hij ziet er uit als een achtjarige en gedraagt zich ook zo. Hij gedraagt zich depressief en verdrietig.

Carla (13 jaar)

Reden voor pleegzorgplaatsing seksuele mishandeling. Carla werd vaak seksueel misbruikt dor de vriend van moeder. Carla’s moeder is aan de drugs verslaafd en niet in staat haar dochter te beschermen.
Gedrag: Carla is twee weken in het pleeggezin en is vijandig tegen pleegmoeder. Ze probeert veel tijd alleen met pleegvader door te brengen en hem te liefkozen. Ze heeft vaak last van nachtmerries waarover ze weigert te praten. Ze doet geen moeite om vrienden of vriendinnen van haar eigen leeftijd te krijgen.

We kunnen ons voorstellen dat je als aspirant-pleeouder misschien onder de indruk bent van de verhalen die je zojuist hebt gelezen. Het is waar: als je met pleegzorg te maken krijgt, betekent dat zonder uitzondering dat je met verdrietige en moeilijke zaken wordt geconfronteerd. Het is tenslotte niet normaal dat een kind voor korte of langere tijd niet bij (één van de) eigen ouders woont, dat is een besluit dat niet zomaar wordt genomen. Vrijwel altijd hebben pleegkinderen, en hun ouders, al veel meegemaakt. Je wordt als pleegouder dus vaak geconfronteerd met het leed van het kind dat bij je woont. En wat meer op afstand, ook met dat van de ouders.

We weten, dat dat zwaar kan zijn. We weten ook, dat het daarom belangrijk is, om als pleegouder goed voor jezelf te zorgen. Want: wie niet voor zichzelf zorgt, kan op den duur ook niet voor een ander zorgen. Bovendien: jij bent het waard!

Ook in de fase van voorbereiding op het pleegouderschap is het nuttig vast na te denken over hoe jij dat gaat doen straks, voor jezelf zorgen. Je mag daarom hieronder aan de slag met een zelfzorgplan. Dit plan wordt in zijn totaliteit opgenomen in de bijlage van het screeningsdocument. Het is belangrijk daar ‘op terug te kunnen pakken’ als pleegzorg echt gestart is in jouw leven.

Goede zelfzorg:

• - Zorg dat je voldoende slaapt
• - Eet goed
• - Wees fysiek actief
• - Gebruik weinig of helemaal geen alcohol
• - Neem regelmatig een pauze tijdens stressvolle activiteiten
• - Lach iedere dag
• - Uit je
• - Laat iemand anders voor je zorgen